Voor sommige van onze collega hobbyisten zijn de partijen op deze site een bron van vermaak, voor anderen vormen ze serieus studiemateriaal om zich voor te bereiden op hun partij met de tegenstander.
Iedereen stelt het dus ten zeerste op prijs als u uw partij na gepleegde feiten doorstuurt.
Push the button!
PARTIJ INGEVENWaarde schaakmaten,
Ik sta een beetje achter met mijn verslagen, maar ik zat zelf te zwoegen, eerst tegen Jo waartegen ik de duimen moest leggen en gisteren tegen Kristof alwaar we de puntjes eerlijk verdeelden, waardoor het strijdgewoel op de andere geruite borden volledig aan mij is voorbij gegaan de laatste twee weken.
Ik kan enkel meegeven dat het overwegend zwarte donderdagen waren. De Witspelers wisten op twee weken tijd slechts anderhalf punt te scoren.
Laat ons enkel hopen dat degenen die goed genoteerd hebben ook de moeite nemen om hun partij te posten, zo kan de rest meegenieten van ongetwijfeld enkele pareltjes…
Tot schaaks,
uw secretaris,
Dries
Peter Van Dyck – Yves 0-1
Joan – Peter De Heldt 0-1
Tom – Luc 0-1
Peter Wouters – Fred 0-1
Klaas – Kristof 0-1
Dries – Jo 0-1
Bob – Jef 1-0
Joan – Klaas 0-1
Marc Weyts – Bart 0-1
Marc Stoops – Peter Wouters 0-1
Kristof – Dries 0,5-0,5
Waarde schaakmaten,
heel wat beweging in ons clublokaal op de start van het nieuwe speelseizoen. Maar liefst zes borden werden bezet alwaar er voor elk veldje geknokt werd teneinde felbegeerde puntjes te scoren in onze competitie. Mijn eigen partij was een week uitgesteld want zowel mijn tegenstander als ik hadden andere verplichtingen. Om die reden kon ik ook niet stipt acht uur opdagen en toen ik er wel doorkwam waren er reeds twee partijen afgewerkt. Bart wist een vol punt te scoren tegen Tom, hier kan ik niet meer doen dan de uitslag meedelen.
Ook de Partij tussen Peter W. en Joan was reeds afgelopen en geëindigd in remise.
En dan worden alle aanwezigen getrakteerd op fantastische partijen op de overige borden. Yves heeft zijn handen vol aan een sterk spelende Peter VdA. Het is een acute aanval van Peter die hem zijn loper en bijgevolg de partij en een vol punt kost. Maar wat een prachtig schouwspel om te zien!
Nieuweling Klaas heeft oudgediende Jef op zijn bord gekregen. Hier is het Jef die een foutje maakt door twee pionnen af te geven. Klaas neemt deze in dank aan en trekt zo de partij en het volle punt naar zich toe.
Koen en Bob, twee kleppers van formaat, trakteren ons ook op een mooie partij. Niet geïntimideerd door de kampioenstitel van Bob weet Koen al gauw een cruciale pion voor te komen. Het eindspel gaan ze in met een paard voor Bob en een loper voor Koen. En als de torens eraf vliegen staan er nog zes witte en vijf zwarte strijdlustige pionnen te trappelen om over te steken. Bobs paard lijkt in eerste instantie iets beweeglijker dan de loper van Koen, maar het is de pion extra die Bob de das omdoet en Koen mag een vol punt achter zijn naam zetten.
Onze voorzitter heeft het niet makkelijk tegen Fred. Hij vecht voor wat hij waard is en gaat lang gelijk op met Fred. Naar het eindspel toe heeft elk nog één toren, de dame een paard en vier pionnen. Beiden knokken hard voor elk veld en de betere positie. Marcs toren lijkt passief, maar blokkeert toch genoeg van Freds bewegingen aan de koningsvleugel. Het is dan als Freds dame slinks de stelling van Marc binnensluipt en de zijn defensie vakkundig sloopt dat Fred zodoende een puntje weet binnen te slepen…
Er werd nog wat nagekaart en geanalyseerd en het nodige gerstenat verzet…
“Hoe had ik het weeral klaargespeeld om te winnen?” Koen controleert zijn notities, met de handen in het haar…
tot schaaks,
uw secretaris
Dries
Bart – Tom 1-0
Yves – Peter VdA 1-0
Fred – Marc 1-0
Jef – Klaas 0-1
Koen – Bob 1-0
Peter W.- Joan 0,5-0,5
Nu we aan de vooravond (of toch bijna, we starten op 8 september e.k.) staan van een nieuwe competitie kan ik hier de definitieve uitslag meegeven van de voorbije competitie.
Algemene eindstand competitie 2022-‘23
En omdat er ook al eens gelachen mag worden:
Moedige kerels, ferme jongens, stoere knapen van zessen klaar en tot de tanden gewapend met openingskennis, tactisch inzicht en vooral veel dorst in de hete zomer van 2022 hebben dapper gestreden tot de winnaar bekend gemaakt kon worden.
Alhier dus:
Beste dolenden,
Hier de stand van het zomertoernooi op 18 augustus:
| Naam | W | R | V | P | % |
| Koen Van Beylen | 16 | 1 | 8 | 58 | 66,00 |
| Walter Olislaegers | 10 | 1 | 6 | 38 | 61,76 |
| Luc Jansen | 7 | 1 | 8 | 31 | 46,88 |
| Peter Wouters | 4 | 1 | 11 | 25 | 28,13 |
| Bob Roes | 6 | 0 | 0 | 18 | 100,00 |
| Sebastiaan Van de Heyning | 5 | 0 | 3 | 18 | 62,50 |
| Koen Hulselmans | 4 | 0 | 1 | 13 | 80,00 |
| Bart Van der Avort | 3 | 0 | 3 | 12 | 50,00 |
| Marc Weyts | 1 | 0 | 9 | 12 | 10,00 |
| Jef Wuyts | 2 | 0 | 4 | 10 | 33,33 |
| Joan | 0 | 0 | 4 | 4 | 0,00 |
| W | : winst | ||||
| R | : remise | ||||
| V | : verloren | ||||
| P | : punten | ||||
Groeten, Walter.
we zitten in een schaakclub, dus wordt er tot aan de start van de vergadering geschaakt!
Waarde schakers,
Weinig volk in het café gisterenavond, met het goede weer zat iedereen buiten… Iedereen? neen toch niet, als je goed keek zag je twee schakers, weggekropen in een hoekje, zweten en zwoegen.
ergens in het rode cirkeltje wordt er voor elk veldje geknokt
Het waren niet de minsten die daar zaten, Peter VdA en Tom speelden een match waar de kampioenstitel bij de kneuzen vanaf hing. Tom mag niet verliezen of Jef is kampioen. Remise is genoeg. Maar van zijn tegenstander is geweten dat deze scherp en onverwacht uit de hoek kan komen. Het is een partij die lang gelijk opgaat met niet altijd een even duidelijk beeld wie er echt beter staat, wit heeft wel ’n licht voordeel.
van alle plaatsen waar onze voorzitter kón gaan staan in een leeg café, was dit blijkbaar de interessantste…
Op zet 28 stelt Tom dan toch remise voor maar Peter, die winstkansen ruikt, speelt toch voort tot herhaling van zetten uiteindelijk toch een remise als uitslag oplevert.
als het lekker rustig is, kan je je wel goed concentreren…
en dan nu, laten we onze huisanalist los op deze interessante match, aan U het woord, Walter…
Door allerlei omstandigheden was het er niet van gekomen, dat deze laatste partij eerder in het seizoen gespeeld kon worden.
Voor Peter viel er niets meer te rapen: hij zou ergens in de onderste regionen van het klassement eindigen, wat de uitslag ook mocht worden. Wat Tom betrof, was het heel ander verhaal: er was nog een strijd om de titel tussen hem en Jef Wuyts. Het zou van deze uitslag afhangen, of wie zich tot Opperkneus mocht kronen. Jef had hun onderlinge confrontatie gewonnen en indien Tom deze laatste partij zou verliezen – hij had genoeg aan een remise, dan mocht Jef zijn titel opeisen. Een klein detail: Jef zou dan de eerste in de geschiedenis van de club zijn, die beide titels zou winnen. In 2008 was hij al eens clubkampioen geweest, toen nog via de gewone formule zonder play-offs.
Op het terras voor het café zaten een achttal andere leden en de meesten onder hen hadden vooraf als vanzelfsprekend aangenomen, dat Tom op kousenvoeten zijn titel zou behalen. Een op bepaalde momenten door zenuwen overmande Peter dacht daar echter toch nog iets anders over.
Het zou nog een heel spannende partij worden, waarover beide kemphanen zeker tevreden over mogen zijn.
Er is een soort uitgestelde Alapin variant van het Siciliaans, 1.e4 c5 2.c3, ontstaan. Helaas is dit geen goede combinatie met de witveldige Loper van Wit reeds op c4: Zwart kan d7-d5 spelen, waar dit stuk een tempo zal moeten verliezen. 4.0–0 is nu iets beter. Indien daarna 4…d5 5.exd5 exd5, dan 6.Te1+ met een klein voordeel voor Wit en Wit heeft toch nog een stuk ontwikkeld ondanks het verlies aan tempo door zijn witveldige Loper.
Ook in de traditionele Alapin variant is deze opstoot thematisch.
Zie het diagram hieronder.
Een snelle telling leert ons, dat Zwart reeds drie stukken heeft ontwikkeld en Wit slechts twee, m.a.w.: deze laatste is op achtervolgen aangewezen.
Wit ontwikkelt een stuk, wat zeker niet slecht is, maar er is beter. De ruil der pionnen met 9.dxc5 Lxc5 = creëert een geïsoleerde d-pion voor Zwart, welk een belangrijk thema is in het schaken. Meestal is dit een zwakte, maar bij juist gebruik van die pion kan het ook een sterkte zijn.
Hiermee plaats Zwart een extra aanvaller op de Witte d-pion en valt hij tegelijk indirect de pion van b2 aan.
10.Lxc6 Dxb2 10…bxc6 met een klein voordeel voor Zwart. 11.Pbd2 bxc6 12.Pe5 met een klein voordeel voor Wit: hij heeft een pion meer en bezit bovendien het Loperpaar.
10.Db3?! met een groot voordeel voor Zwart in Herdzik – Khudovekova, 2012.
Wit wordt min of meer gedwongen tot deze ruil, wat geen goed teken is. Alle centrale Witte pionnen staan op een Zwart veld, wat maakt dat dit Wits sterkste lichte stuk is.
Tot dusver ging men verder met 12…cxd4 13.Pxd4 Ph5 14.Le3 c5 met een klein voordeel voor Zwart in imminentD3ATH – Devesh_joshi, 2018.
13…Lf5 met een groot voordeel voor Zwart ontwikkelt een stuk en plaats een extra verdediger op het Paard van e4. Wit zal hierdoor steeds moeten oppassen voor een soort aftrekschaak op zijn Dame. Indien de witveldige Loper nog steeds op het bord had gestaan, had Wit bijvoorbeeld dat probleem nooit gehad.
14…d3! 15.Da4 15.Dxd3?! La6 met een groot voordeel voor Zwart en Zwart wint de kwaliteit. 15…dxe4 16.Dxe4 La6 17.Tfe1 met een klein voordeel voor Zwart.
15.Dxe4 Lb7 16.Dxd4 c5 met een klein voordeel voor Zwart . Ondanks de pion achterstand staat zwart duidelijk beter.
15…La6 16.Tfe1 met een klein voordeel voor Zwart.
16.Pb3 = en Zwart moet zijn zwartveldige Loper ofwel terug trekken, ofwel de ruil ervan tegen het Witte Paard toestaan.
Wit doet er als aanvallende partij goed aan, om met bijvoorbeeld 18…Dc7 met een klein voordeel voor Zwart de Dames op het bord te laten staan. Een zet als Ta8-b8, om hiermee de Witte Dame alsook de achter gebleven b-pion aan te vallen, kan nadien nog steeds. Let vooral ook op de witveldige Loper van Zwart, die als een mes door boter in Wits stelling snijdt.
20.b4 = valt de zwartveldige Loper aan en verdedigt tegelijk indirect de eigen b-pion.
Zie het diagram hieronder.
Dit is zowat het kantelpunt in de partij. Zwart slingerde tot dusver steeds tussen een gelijke stelling en eentje met een licht voordeel voor hem. Nu zullen de rollen zich omdraaien.
De andere Toren op dit veld plaatsen met 21…Teb8 met een klein voordeel voor Zwart is iets beter. Wit kan later via een gepast a7-a5 (en mogelijk c6-c5) het Witte Paard aanvallen en zo de zwakke b2-pion binnen halen. De vraagt weliswaar een beetje voorbereidend werk, maar is een goed plan.
22…f5 = geeft de Zwarte e-pion extra ondersteuning en zorgt ervoor, dat de Zwarte Koning via f7 het strijdperk kan betreden als een aanvalswapen.
25…Te5 valt het Witte Paard aan, zodat dit eerst verdedigt moet worden. 26.b4 fxe4 Na een zet als bijvoorbeeld 27.a4 is duidelijk te zien, waarom eerst het Witte Paard aangevallen diende te worden: 27…Txc5! 28.bxc5 Td5 29.T3e2 Ld3 30.Tb2 Txc5 met een klein voordeel voor Wit . Zwarts Toren dreigt een tweede pion te winnen, die van c3 alsook de Witte a-pion via een later Tc5-a5. De Zwarte Loper is in combinatie met de ondersteuning van de e-pion sterk genoeg, om een Witte Toren in bedwang te houden.
Na alle verruilingen is Wit eruit gekomen met een pion meer. Dit geeft niet noodzakelijk een gewonnen stelling, omdat veel eindspelen met Torens plus pionnen zeer regelmatig in remise eindigen, maar Wits kansen op winst zijn meer dan behoorlijk, vooral gezien de verspreide Zwarte pionnen.
Zie diagram hieronder.
Deze schaak met de Toren laat toe, dat Wit zijn Toren er tussen kan plaatsen en op de volgende zet de Torens kan ruilen. Dit geeft hem een compleet gewonnen stelling. 33…Tc5 met een groot voordeel voor Wit is veel beter, waarna de kans op een remise nog steeds sterk aanwezig is dankzij de aanwezigheid van de Torens.
Deze herhaling van zetten verandert niets aan de evaluatie van de stelling.
Hier kwamen beide spelers remise overeen. Onterecht in de ogen van de huisanalist en de computer. Hoe Zwart wint ook verder gaat, Wit staat altijd knal gewonnen, bijvoorbeeld: 42…g5 42…gxh5 43.gxh5 +- . Zwarts Koning moet nu opzij gaan, waarna de Witte Koning de grens zal oversteken. 43.a4! +- Dit wint een belangrijk tempo: waar de Zwarte Koning ook naartoe gaat, die van Wit kan binnen vallen op d5 of f5 en pionnen gaan opkuisen.
Alle aanwezigen op het terras waren het er over eens, dat het een spannend seizoen is geweest, zowel bij de Kampioenen als bij de Kneusjes.
Hoe het ook zij, een welgemeende proficiat aan Tom (en nogmaals aan Kampioen Bob).
We weten allemaal ondertussen dat Bob wel een stukje kan schaken, anders zet je geen kampioenstitel achter je naam. Minder bekend is misschien voor sommigen dat Bob niet onaardig overweg kan met kwast en verf.
En nu exposeert hij ook nog eens deze doeken in het wereldberoemde Taxandriamuseum. Dus, nu de zomer aanbreekt, zal er ook wel eens een regenachtige dag aanbreken waarop schuilen in ’n museum het enige aangewezen tijdverdrijf is.
Allen daarheen, zou ik zo zeggen…
Tijdelijke tentoonstelling – 1 oktober 2021 tot 29 augustus 2022
Lange tijd zijn de Kempen getypeerd als een randland met schrale landbouwgronden en een stugge (boeren)bevolking. De isolatie en ongereptheid trokken kunstenaars echter aan om ongestoord idyllische taferelen vast te leggen. Het Taxandriamuseum biedt in de vaste opstelling een ruim overzicht van deze 19de– en 20ste-eeuwse (schilder)kunst.
Nu, anno 2021, is de streek een pak eigentijdser geworden, maar gelukkig is de Kempense bodem nog steeds een broedplaats voor artistieke creativiteit. Met de tijdelijke tentoonstelling ‘Passage’ biedt het museum een beeld van het hedendaagse Kempense kunstlandschap. Variatie was hét sleutelwoord bij de selectie van de kunstenaars: in leeftijd, gender, bekendheid en techniek. Verschillende kunstvormen passeren hierdoor de revue: van beeldhouwen tot schilderkunst, van kantwerk tot fotografie, van striptekenen tot animatie.
‘Passage’ laat dertien kunstenaars individueel inbreken op een zaal van het museum. De creatievelingen verbinden zich met het thema en geven er door hun achtergrond, werkwijze en materiaalkeuze een originele, persoonlijke invulling aan. Het resultaat is een interessante dynamiek, ook tussen de verschillende kunstenaars. De expo biedt een origineel parcours doorheen het hele museum. Laat je door de artiesten meenemen in hun waarneming, hun wereld en hun verhalen…
De deelnemende kunstenaars zijn:
En dan even terzijde, mijn eigen “tentoonstelling”, over het lithografie-leerproject -Meester-Leerling- is nog even verlengd in het Nationaal Museum van de speelkaart
Buiten regende het al een hele poos oude wijven, zoals men dat vroeger zei.
Voor me uit starend zat ik me thuis af te vragen, wat er die dag nog mogelijk zou zijn. “Thuis blijven ga ik in ieder geval niet doen!?”, flitste het door mijn hoofd: “Ach weet je wat: laat ik eens in het stadspark gaan kijken, of héél misschien toch iets te beleven valt.”
Na mijn regenkledij aangetrokken te hebben, stapte ik op mijn fiets en reed ermee naar het Stadspark.
Het park lag er bijna mistroostig verlaten bij: slechts een paar teleurgestelde mensen wandelden met ietwat gekromde rug en gebogen hoofd onder de beschutting van de bomen door aan de hoofdlaan op weg naar andere, drogere oorden. Ongeveer ter hoogte van de doorgang in de dranghekken stond een eenzame combi van de politie met daarin twee somber kijkende agenten. Ook hun zullen zeker niet de leukste werkdag van hun leven hebben gehad.
Aan de doorgang stak ik de spoorweg van de modeltreinen over en wandelde ik – mijn fiets had ik geparkeerd aan de hoofdingang van het park – op mijn dooie gemak naar de plek, die behouden was voor de Turnhoutse schaakclubs. In de grote tent aan de zijkant van de open weide zaten op dat moment een twintigtal mensen verspreid over de tafels. Achter de toog hingen een paar tappers verveeld tegen de tapinstallatie.
Zoals ik gezien de weersomstandigheden had verwacht, zat er buiten niemand te schaken. Doordat de zijkant van de tent mij het zicht op de voorkant ervan ontnam, kon ik niet zien, of er iemand daar aanwezig was, of dat zelfs de tent wel open was. Een lichte angst, om voor een gesloten tent te staan, overviel me. Doch toen ik aan een zijtak van de spoorweg een tweede doorgang overstak, zag ik tot mijn opluchting, dat er een tiental schakers aanwezig waren: de alom vertegenwoordigde Luc Jansen, kersverse kampioen van De dolende Koning Bob Roes, openingsgigant Koen Van Beylen en enkele spelers plus sympathisanten van JST.
Veruit de meerderheid had plaats genomen aan de tafels, die in U-vormig waren opgesteld. In het midden van de arena gaf Tom Piceu, een internationale meester en goed voor 2325 Elo (volgens de affiche en de Belgische schaakbond) al rondjes draaiend een simultaan.
Nadat hij me herkend had – ik was behoorlijk goed gecamoufleerd uitgedost, letterlijk –, kon Luc het niet laten in een poging grappig te zijn me aan te sporen mee te doen. “Gehoorzaam” als ik steeds ben, ontdeed ik me van mijn camouflagejas en nam plaats achter het enige nog vrije bord helemaal in de hoek links achteraan.
Ik stelde keurig de stukken op het klaar liggende bord op met die van Wit aan de binnenkant naar de simultaanspeler gericht. Toen Tom mijn bord passeerde, stelde hij sportief voor, dat ik zelf mocht kiezen met welke kleur ik wenste te spelen. Ik gaf aan, dat het voor mij zo prima was en we na deze partij er nog wel eentje konden spelen met eventueel verwisselde kleuren. Hij ging er akkoord mee en we wensten mekaar een goede partij.
“Normaal speel ik zelden of nooit 1.e4,” verkondigde Tom. Koen bevestigde dit ‘s avonds via de sociale media en typte, dat Tom normaal 1.d4 speelt.
We waren hier in de Wesp variant aanbeland, de meest scherpe en voor Zwart meest agressieve variant in het Olifantengambiet. Stockfish geeft hier 4…Ph6 als beste zet, maar zowel mijn stokoude Fritz, de theorie van de opening als ikzelf zijn het daar helemaal niet mee eens!
Tot aan deze zet was Tom nog steeds aan mijn bord blijven staan vooraleer verder te gaan. Voor de partij had hij aangegeven, dat, indien ik dat wenste, we gerust al paar openingszetten achter mekaar konden spelen. Wit staat nu een Paard achter, maar heeft er te weinig compensatie voor. Het enige probleem, dat Zwart heeft, is zijn tochtige Koning op f7. Als hij zijn stukken snel genoeg kan ontwikkelen en/of de Dames kan ruilen, is er weinig aan de hand.
Na zijn passage aan de andere borden belandde Tom opnieuw aan het mijne en er volgde alweer een korte reeks van vier zetten achtereen. Hij kiest voor de meest agressieve mogelijkheid in de hoop een paar pionnen op Zwarts Damevleugel te kunnen snoepen.
Deze zet wordt bijna altijd gespeeld. Zwart kan ook verder gaan met 9…Kg6, bijvoorbeeld 10.Dxc7 Pc6, zoals in Andersen – Jensen, 1991.
10.Dxc7
Wit kan hier en op de volgende zet Pb1-c3 spelen, maar na Pg8-f6 verandert er weinig aan de evaluatie van de stelling.
In totaal offerde Zwart niet één, geen twee, maar drie (!) pionnen, om bijna al zijn stukken naar uitstekende velden te ontwikkelen, terwijl Wit enkel zijn Dame echt in het spel heeft gebracht. Toegegeven, ik kende deze variant en had hem al (minstens) zeven geregistreerde keren op mijn bord gehad tijdens partijen op het internet.
Deze zet is niet goed. De alternatieven zijn:
a1. 15.b4 Lb6?! 15…Lxb4 –+. 16.Lb2 Pg4 17.Pd1?? 17.0–0–0 Pxf2 18.Tde1 Tf8 19.Kb1 Dxh2 –+ en Zwart staat een Paard tegen een pion voor. 17…Tf8 -+, uktamsaparov – Olislaegers, 2020. Nog beter is 17…Pxh2 –+.
a2. 15.d4 exd3 16.cxd3 Te8+ 17.Le3 Lxe3 18.fxe3 Txe3+ en Wit gaf op in lesmanabambang – Olislaegers, 2020, omwille van 19.Kd1 Txd3+ 20.Kc1 Dxb2#.
b1. 15…Pe5 16.Pc3 Pf3+ 16…Kf7?! met een groot voordeel voor Zwart in HAKUHO19 – Olislaegers, 2019. 17.Ke2 Pxh2 18.Th1 Phg4 19.Th4 g5 20.Th1 Tf8 21.Tf1 Ph2 -+, schattman – Olislaegers, 2015.
b2. 15…Tf8?! 16.b3 Pg4 17.La3?! 17.Txf8+ Kxf8 18.Pc3 Pxh2 19.Ke2 met een groot voordeel voor Zwart. 17…Txf1+ 18.Kxf1 Pxh2+ 19.Ke2 Lxa3?! 19…Ld4!? 20.Pc3 Pf6 –+. 20.Pxa3 Pg4 21.Th1 h6 22.Th4 Pgf6 23.Pc4 Ke7 24.a4 Ke6 25.a5?! 25.d3 met een groot voordeel voor Zwart. 25…Pe5 -+ en Zwart won later nog in lepue55 – Olislaegers, 2014.
Hier staat de Zwarte Koning betrekkelijk veilig. Op deze zet kan onder andere Th8-e8 volgen, om de Dame nog meer op te jagen en Zwarts laatste stuk te ontwikkelen. 14…Le7? is minder goed, maar speelbaar. 15.Pc3 Tb6 -+, giuseppericci – Olislaegers, 2017.
Wit gaf op. Een paar mogelijke varianten:
17.Pe3 Lxe3 18.dxe3 Dxf1+ 19.Kd2 Pf3+ 20.Kc3 De1+ 21.Kc4 Db4+ 22.Kd5 Tb5+ 23.Kc6 Dc5#.
17.Dc4 Pxf1 Dit is niet de beste voortzetting, maar wel de meest gemakkelijke. 18.Dxf1 Dxf1+ 19.Kxf1 en Zwart staat een Toren tegen twee pionnen voor.
Hierna speelden we nog twee partijen, die ik beiden verloor. Het geluk en het heilige (schaak)vuur waren beiden op. Toch keerde ik als een zeer tevreden mens terug naar huis.